Grappig dat het me zoveel tijd kost om deze blog te maken. “Ze zullen denken: komt zij weer aan met haar verhaal. Is het inhoudelijk wel goed? Anderen doen dit veel beter. Wat nou als ze me stom vinden? Ben ik wel in staat te leveren wat anderen van mij verwachten?”

De gedachten malen door m’n hoofd en vervolgens komt er niks op papier. Ik heb last van faalangst.

Ik mag geen fouten maken. Herkenbaar?

Het liefst zou ik dit willen vermijden. Er lekker met een grote bocht omheen lopen, zodat ik niet de kans krijg om te falen, maar hierdoor wordt de gedachte alleen maar sterker. De keer dat je dan faalt, krijg je de grote bevestiging: “Zie je wel, ik kan dit niet. Zie je wel dat ze me stom vinden.”

De uitweg ligt in het omarmen van je problemen. Omarm je imperfecties! Gun het jezelf om fouten te maken en hiervan te leren. Maak ze zelfs nog wat groter. “Ik kan eigenlijk ook niks. Als ik hen was, zou ik ook niks van mezelf aannemen. Wat een prutser ben ik”. Ga de humor inzien van je eigen gekke gedachten. Lach erom. Eigenlijk slaat het namelijk nergens op. Het zijn jouw angsten en gedachten die je onzeker maken. Wanneer je deze los van elkaar kunt gaan zien en ze kunt omarmen, kun je dit loslaten.

Ben je nog aan het lezen? Wellicht herken je jezelf hier dan in. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!

Afgehaakt? Ook prima! Ik pruts namelijk ook maar wat aan.